Bezpieczne uczelnie - wspólna strategia stołecznej policji i środowiska akademickiego - Aktualności - Komenda Stołeczna Policji

Spotkanie rozpoczęło się od stwierdzenia, że środowisko akademickie staje dziś przed nowymi wyzwaniami: od rosnącej liczby incydentów z agresją w tle, po realne zagrożenia o charakterze terrorystycznym. Podkreślono, że społeczność uczelni na kampusach często funkcjonuje, jak małe miasto, w którym codziennie przebywają ludzie wywodzący się z różnych środowisk, studenci, pracownicy i goście. To wszystko wymaga przemyślanych procedur, sprawnej komunikacji i wspólnych ćwiczeń, aby w razie zagrożenia reagować szybko i bez wahania.

Przywołano także ostatnie tragiczne wydarzenia z Uniwersytetu Warszawskiego, które stały się impulsem do przyspieszenia prac nad nowymi standardami bezpieczeństwa. Jak podkreślano, nie chodzi jedynie o reakcję na kryzysy, ale o działania profilaktyczne, ponieważ prewencja jest zawsze tańsza i mniej dotkliwa, niż skutki realnego incydentu.

Szkolenia i materiały prewencyjne – praktyka zamiast teorii

Jednym z kluczowych punktów obrad była propozycja rozszerzenia oferty szkoleń prowadzonych przez stołecznych funkcjonariuszy. Komenda Stołeczna Policji zadeklarowała pełną gotowość do przygotowywania zajęć dopasowanych do potrzeb każdej uczelni. Nie przewiduje się jednego sztywnego programu. Tematyka i zakres będą ustalane indywidualnie, z uwzględnieniem specyfiki danej placówki, jej infrastruktury i potencjalnych zagrożeń.

Przykładem takiego działania jest przygotowana przez KSP szczegółowa checklista postępowania w sytuacjach zagrożenia, obejmująca m.in. zasady przekazywania informacji, ochronę własnego bezpieczeństwa i procedury reagowania. Dokument dostępny jest w formie papierowej i może być wdrażany w różnorodnych przestrzeniach, od szpitalnych SOR-ów po kampusy i punkty obsługi studentów.

Szkolenia będą realizowane przy wsparciu różnych wydziałów Komendy Stołecznej Policji. W razie potrzeby możliwe będzie także włączenie ekspertów z Komendy Głównej Policji, tak aby omawiane procedury odpowiadały realnym zagrożeniom, a nie jedynie teoretycznym scenariuszom.

Ramowe porozumienia – elastyczność i zgodność z prawem

Ważnym elementem współpracy są podpisywane z uczelniami porozumienia, które stanowią formalną podstawę do dalszych działań. Jak podkreślono, dokumenty te muszą być zgodne z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym, zwłaszcza w zakresie wstępu policji na teren uczelni. Dlatego mają one charakter ramowy, a szczegółowe zapisy, takie jak definicja terenu uczelni, procedury wejścia służb czy lista osób kontaktowych, mogą być dostosowywane do specyfiki danej placówki.

Przedstawiciele Komendy Stołecznej Policji zaznaczyli przy tym, że żadne zapisy porozumień nie mogą utrudniać działań ratunkowych. W sytuacji zagrożenia funkcjonariusze mają wręcz obowiązek podjęcia natychmiastowych czynności i żadne regulacje wewnętrzne nie mogą opóźniać reakcji.

Praktyki studenckie i współpraca naukowa

Uczestnicy dyskutowali także o organizacji praktyk studenckich w Komendzie Stołecznej Policji. Wskazano na trudności wynikające z ochrony danych i ograniczonego dostępu do wewnętrznych systemów informatycznych, co nie zawsze pozwala na realizację praktyk w wymarzonych wydziałach studentów.

Proponowanym rozwiązaniem jest dopasowanie programów praktyk do realnych możliwości, np. poprzez udział w symulacjach działań, przygotowywanie planów bezpieczeństwa ocenianych przez funkcjonariuszy czy pracę przy projektach badawczych z obszaru prewencji i bezpieczeństwa publicznego. Komenda Stołeczna Policji zaprosiła także środowisko akademickie do współpracy naukowej. Wyniki badań nad zachowaniami społecznymi, przestępczością czy skutecznością działań profilaktycznych mogą stanowić cenny materiał do planowania polityki bezpieczeństwa.

Zarządzanie kryzysowe – procedury, które ratują życie

Przedstawiciele uczelni dzielili się doświadczeniami związanymi z reagowaniem na sytuacje kryzysowe, od agresywnych zachowań studentów po scenariusze tzw. „aktywnego zabójcy”. Podkreślano, że nawet najlepsze zabezpieczenia techniczne nie zastąpią jasnych, wyćwiczonych procedur. Kluczowe pytania, takie jak: kto przejmuje dowodzenie zanim przyjedzie policja, kto podejmuje decyzję o ewakuacji i czy strażnik uczelniany może użyć środków przymusu bezpośredniego, muszą być dokładnie opisane i znane wszystkim pracownikom.

Uczestnicy spotkania zgodzili się, że brakuje jednolitych standardów, które można by wdrożyć na poziomie całej Warszawy i regionu.

Bieżąca współpraca i przepływ informacji

Za absolutnie kluczowy element uznano stały, dwukierunkowy przepływ informacji. Owszem, policja publikuje na swoich stronach komunikaty dotyczące zgromadzeń czy manifestacji, jednak ze względu na operacyjny charakter wielu działań nie wszystkie dane mogą być udostępniane publicznie. Właśnie dlatego tak istotne są regularne spotkania robocze, wspólne lustracje obiektów i konsultacje.

Rekomendacje i kolejne kroki

W podsumowaniu uczestnicy spotkania sformułowali wspólne wnioski:

• Stała współpraca – KSP deklaruje pełną otwartość na różnorodne formy współdziałania, w tym udział w konferencjach, badaniach naukowych, konsultacjach procedur bezpieczeństwa, organizacji praktyk i szkoleń.

• Edukacja i informacja – uczelnie mogą liczyć na wsparcie w przygotowaniu materiałów edukacyjnych, informatorów dla studentów i pracowników oraz w ocenie zabezpieczeń technicznych.

• Systemowe rozwiązania – postulowano o utworzenie stanowiska koordynatora ds. bezpieczeństwa na każdej uczelni, rozbudowę monitoringu wizyjnego, a także rozważenie zmian legislacyjnych zwiększających uprawnienia uczelnianych służb ochrony.

• Pilotaże i harmonogram – w najbliższej przyszłości mają zostać przeprowadzone krótkie audyty bezpieczeństwa w wybranych kampusach, przygotowane projekty zindywidualizowanych porozumień oraz wdrożone pierwsze ćwiczenia symulacyjne.

Wspólna odpowiedzialność

Zarówno przedstawiciele Komendy Stołecznej Policji, jak i władz akademickich zgodnie podkreślali, że bezpieczeństwo uczelni to odpowiedzialność dzielona między wszystkie strony – policję, administrację, wykładowców, studentów i pracowników ochrony. Tylko dzięki regularnym spotkaniom, wymianie doświadczeń i wspólnemu planowaniu można skutecznie zapobiegać zagrożeniom i minimalizować skutki ewentualnych incydentów.

Komendant Stołeczny Policji mocno podkreślił: współpraca i współdziałanie są kluczem do rozpoczęcia, kontynuowania i doskonalenia naszych wspólnych działań. W naszej przestrzeni pojawiły się nowe zagrożenia. Dotykają one coraz szerzej funkcjonowania uczelni i całych społeczności akademickich. Tego nie unikniemy. Wszyscy pracujemy przecież z ludźmi, a wiadomo, że człowiek bywa zarówno ofiarą, jak i nieświadomym nośnikiem ryzyka. Nasza odpowiedź musi być mądra, skoordynowana i praktyczna.

Spotkanie zakończyło się deklaracją kontynuacji prac w zespołach roboczych oraz przygotowania pierwszych projektów porozumień i procedur do wdrożenia jeszcze w tym semestrze. Wszyscy uczestnicy podkreślili, że bezpieczeństwo społeczności akademickiej wymaga nie tylko dobrej infrastruktury, lecz także odpowiedniej edukacji, zaufania i konsekwentnego działania.

tekst: Karina Pohoska
foto: Marek Szałajski